Devil Email ปีศาจสั่งตาย

ชื่อผู้ขอร้อง: ลีเน่

ชื่อผู้ที่จะให้ฆ่า: ลายน์เลน่า

เหตุการ: มันเป็นคนเดียวที่แย่งของรักของหวง ทุกสิ่งทุกอย่างจากชีวิตของฉันไป ไม่ว่า เพื่อน แฟน หรือแม้กระทั่งพ่อและแม่ มันคือลูกบุญธรรมที่น่าเกลียด และฉันไม่คิดที่จะรับมันเป็นน้อง

ณ สถานรับเลี้ยงเด็กกรําพร้าแห่งหนึ่ง

ตอนนี้ชั้นกําลังอยู่ในสถานที่รับเลี้ยงเด็กกรําพร้า พ่อแม่ของชั้นพาชั้นมาที่นี่เพื่อจะรับเด็กสักคนไปเลี้ยง เพราะว่าแม่ของชั้นไม่สามารถมีลูกได้แล้ว

"คุณค่ะ ดูเด็กคนนั้นสิ หน้าตาน่ารักจังเลย"แม่ของชั้นของชั้นสะกิดพ่อให้หันไปดูเด็กคนหนึ่ง มีตาสีฟ้าสดใส ผมสีทองอ่อนเป็นประกาย

"อืมน่ารักมากเลย ลีเน่เด็กคนนั้นน่ารักใหมลูก"

"ค่ะพ่อ"ชั้นตอบสั้นๆ พ่อเดินไปที่เด็กคนนั้นพร้อมพูดว่า

"นี่คือสมาชิกใหม่ของเรา ให้ชื่อว่าลายน์เลน่านะ"เด็กคนนั้นมองมาทางชั้น สายตาดูไม่เป็นมิตร ชั้นหันหน้าไปทางอื่น ทําไมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยนะ...

2ปีผ่านไป..

"แม่ค่ะ ลีเน่เอากระเป๋าของหนูไปค่ะ"ลายน์เลน่าหันไปฟ้องแม่ ทั้งที่เธอก็เอากระเป๋าของชั้นไป ลายน์เลน่ามีอายุน้อยกว่าชั้น1ปี ใน2ปีตั้งแต่ตอนที่แม่กับพ่อเก็บเธอมา ในสายตาของชั้นไม่เคยเห็นเธอเป็นน้อง เธอแย่งพ่อและแม่จากชั้นไป

"ลายน์เลน่า แม่บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าอย่าแกล้งน้อง มาโดนตีซะดีๆ!"แม่พูดพลางเอาไม้เรียวชี้หน้าชั้น ทั้งที่แต่ก่อน...แม่ไม่เคยทําแบบนี้

"หนูขอโทษค่ะ หนูจะไม่แกล้งน้องแล้ว!"แต่แม่ไม่หยุด กลับตีชั้นแรงขึ้นเรื่อยๆ...ทําไมนะ ทําไมกัน

"แม่ค่ะสายแล้วไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ"ลายน์เลน่าพูดขึ้นแลบะรีบวิ่งออกจากบ้าน เธอแสยะยิ้มสะใจให้ชั้นก่อน

"แม่ค่ะหนูจะไปโรงเรียนแล้วเหมือนกัน "ฉันบอกแม่ แต่แม่กลับส่ายหน้าพร้อมพูดว่า

"แกน่ะอยู่ให้แม่ทําโทษก่อนแล้วค่อยไป!!!"ฮือๆ ทําไมนะแม่ ทําไมแม่ใจร้ายกับหนูจัง แม่ไม่รักหนูแล้วใช่ใหม...

8:00 PM

"มาโรงเรียนวันแรกเธอยังสาย ไปวิ่งรอบโรงเรียนสิบ10เดี๋ยวนี้!!"อาจารย์สมศรีพูด อาจารย์คนนี้โหดที่สุดในโรงเรียนแล้ว ปีนี้ชั้นขึ้นม.2 ส่วนลายน์เลน่าขึ้นม.1

ชั้นเหลือบมองไปเห็นลายน์เลน่าเข้าแถวอยู่ เธอยิ้มอย่างสะใจ

....

ในที่สุดชั้นก็วิ่งเสร็จ ชั้นรีบวิ่งขึ้นห้องทันที น่าจะเรียนคาบแรกได้ครึ่งช.ม.แล้วมั้งชั้นจึงแอบย่องๆไปนั่งเก้าอี้ แต่เปิดเทอมวันแรกชั้นจะนั่งโต๊ะใหนเนี่ย!

'ฟองทางนี้ๆ'เสียงของ'ลีโอ'แฟนชั้นเรียกให้ไปนั่งข้างๆเค้า ซึ่งเก้าอี้ว่างอยู่ ชั้นจึงรีบคลานไปนั่งเก้าอี้ตรงนั้นทันที

'เกือบไปแล้วนะ คิกๆ'ลีโอพูดหัวเราะคิกคัก เหอๆเจ้าแฟนบ้า!

12:00 PM

ขณะที่ชั้นเดินไปตามโรงอาหารแล้วก็ผ่านเด็กม.1กลุ่มหนึ่ง กําลังซุบซิบกันว่า...

'นั่นไง คนที่ลายน์เลน่าบอกว่านิสัยไม่ดีล่ะ'

'ใช่ๆ บอกว่าชอบแย่งของ แถมนิสัยไม่ดีชอบขโมยของด้วยล่ะ!'

'แล้วลายน์เลน่ายังบอกว่าตอนอยู่ที่บ้านน่ะแ_ดมากเลยล่ะ'

ชั้นทําเป็นหูทวนลม หึ ลายน์เลน่าเธอแสบมากนะ

"อย่าไปสนใจนะลีเน่ ชั้นเชื่อว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น"ลีโอที่เดินมาด้วยช่วยให้กําลังใจชั้น ชั้นพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปกินข้าว

16:00 PM

วู้ฮู ได้เวลากลับบ้านแล้ว!!~~~~~~ เรียนวันแรกน่าเบื่อที่สุดเลย กลับบ้านดีกว่า วันนี้ไม่มีการบ้านจะได้เล่นเกมให้เต็มที่! วันนี้ลีโอจะมานั่งเล่นเกมด้วยกันด้วย ฮิๆ

ณ บ้าน

"ติงต่อง"

เสียงออดดังขึ้น ลีโอมาแล้วเหรอ

"ลีเน่ๆ"ชั้นรีบไปเปิดประตูบ้านทันที ลีโอจริงๆด้วย

"ลีโอ เข้ามาสิ"ฉันเรียกลีโอเข้ามาในบ้าน และเราก็เล่นเกมกัน ผ่านไปสักพักนึงลายน์เลน่าก็ออกมา

"พี่ลีเน่ นี่ใครเหรอค่ะ"เธอถามพลางชี้ไปที่ลีโอที่นั่งข้างๆชั้น

"ลีโอที่อยู่ห้องเดียวกับพี่ เราเป็นแฟนกันน่ะ"

"งั้นเหรอค่ะ! พี่ลีโอยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"เธอพลางเดินเข้ามากอดแขน กอดขาลีโอ.... มันจะมากไปแล้วนะ!!

"พี่ลีโอค๊าาา ช่วยสอนการบ้านหน่อยน้า การบ้านเยอะมากเลย~~"ลายน์เลน่าพูดออเซาะ ทําตาบ๊องแบ๊ว

"งั้นผมไปสอนการบ้านน้องลีเน่ก่อนนะ"ลีโอพูดพลางยิ้มให้ชั้น แต่ชั้นรู้สึกใจไม่ดี กลัวว่าชั้นจะเห็นรอยยิ้มของเธอครั้งสุดท้าย

"อืม..."พอชั้นพูดเสร็จลายน์เลน่าก็ลากลีโอขึ้นห้องทันที พอชั้นหันไปดูนาฬิกา 2ทุ่มแล้วเหรอเนี่ย นอนดีกว่า.....

7:00 PM

"ไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ~"รีบไปดีกว่า ถ้าไปสายโดนอาจารย์สมศรีด่าแหลกแน่ๆ

ณ โรงเรียน

"วันนี้เราจะเรียนบลาๆๆๆๆๆ แล้วก็บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...."

ตอนเย็น(ขอโทษน้า =/\=. ยูกิจะรีบพิมพ์ให้มันเสร็จๆ -*-)

เฮ่อ วันนี้ลีโอจะมาใหมน้า~

"ติ่งต่อง"

พูดปุ๊ปมาปั๊ปเลยนะ เหอๆ

"ว้าว ลีโอวันนี้มาหาใครเหรอ ลีเน่หรือเปล่า"ชั้นถามลีโอเขากลับส่ายหน้าแล้วพูดว่า

"ลีโอมาสอนการบ้านลายน์เลน่าน่ะ"เข้าตอบสีหน้าเย็นเย็นชา แล้วเดินผ่านชั้นไป... ทําไมเหรอ เธอเห็นลายน์เลน่าสําคัญกว่าชั้นไปแล้วใช่ใหม...ตอบชั้นสิ......

"ลีเน่ มาเอาขนมไปให้ลายน์เลน่าหน่อยสิลูก"แม่ตะโกนเรียกชั้น เมื่อชั้นเดินไปหาแม่ มีนํ้าส้ม2แก้ว และขนาเค้กอีก2ก้อน

"ค่ะแม่"ชั้นเดินถือขึ้นไปบนห้องของลายน์เลน่า แต่พอเปิดประตูเข้าไป ชั้นกลับเห็นภาพบาดตาบาดใจ ลายน์เลน่ากําลัง....จูบกับลีโอ!!! ลีโอตกใจเล็กน้อย เขาจะพูดอะไรสักอย่างแต่ชั้นพูดขึ้นก่อนว่า..

"ขอโทษนะที่มารบกวนการสอน'การบ้าน'น่ะ"ชั้นพูดพลางเดินหนีออกจากห้องของลายน์เลน่าทันที.... ความรู้สึกเสียใจพรั่งพรู่เข้ามาทันที

ชั้นปล่อยให้นํ้าใสๆไหลออกจากดวงตา ปล่อยความอ่อนแอออกมา ชั้นเกลียดเธอ...ลายน์เลน่า ชั้นเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์อ่านข่าวประจําวันของวันนี้ สายตาของชั้นไปสะดุดกับโฆษณาอันหนึ่ง

อีเมลสั่งตายงั้นเหรอ... น่าสนใจแหะ พอชั้นกดเข้าไปก็มีที่ให้ใส่ชื่อ เหตุการ คนที่ให้ฆ่าขึ้นมา ชั้นลองกรอกเข้าไปดู แล้วก็กดส่ง นอนดีกว่า พรุ่งนี้วันเสาร์ ตอนนี้ไม่ดึกมาก แต่ก็ง่วงมากเหลือเกิน....

ณ ที่ๆใหนแห่งหนึ่ง

"ติงต่อง~"

"มีงานให้ทําแล้ว....."เสียงพริ้นพูดขึ้นแล้วกระโดดออกจากหน้าต่างทันที เพราะการถักเสื้อนั้นเป็นอะไรที่แย่มาก...

ณ ห้องของลายน์เลน่า

"สะใจจริงๆ ชั้นจะแย่งทุกอย่างมากจากเธอเองลีเน่ ฮ่าๆๆๆ"ลายน์เลน่าหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เธอเหมือนคนบ้าเสียสติ

"สวัสดีสาวน้อย"เสียงของพริ้นพูดขึ้น ทําให้ลายน์เลน่าชะงักไป ก่อนที่เธอหันไปสํารวจห้อง แต่กลับไปพบใคร

"แกเป็นใคร!"เด็กสาวตะโกนถาม แต่กลับมีแต่ความเงียบตอบกลับมา

"ชั้นถามว่าแกเป็นใคร!!!!!"เด็กสาวตะโกนดังกว่าเดิมด้วยความโมโห

"ผมคือ...ซาตานครับ"เธอหันไปมองบนเพดาน กลับพริ้นห้อยหัวลงมาจากโคมไฟ

"แก..แกมาทําอะไร!"เธอถามพลางชี้หน้าของพริ้นที่กําลังแสยะยิ้มอยู่

"ผมก็...มาฆ่าคุณไงครับ"เขาพูดอย่างเยือกเย็นพลางกระโดดลงมา เขาเอานํ้ากรดสาดเข้าที่หน้าของลายน์เลน่า เธอดิ้นทุรนทุราย อยากร้องก็ร้องไม่ได้ หน้าของเธอไหม้เรื่อยๆ

แต่เธอกลับไม่ยอมตายสักที มือเธอตะกุยตะกายเหมือนจะร้องขอชีวิต แต่เขากลับไม่สนใจ กลับกระหนําเท่นํ้ากรดใส่เธอเรื่อย เธอดิ้นไปดิ้นมาจนเธอ...ตายไป

"ภารกิจเสร็จสิ้น"เขาพูดพลางกระโดดออกหน้าต่างไป

ตอนเช้า

"ลีเน่ๆ"เสียงของแม่ปลุกให้ชั้นตื่น ชั้นมองแม่อย่างงๆ แต่แม่กลับมีสีหน้าที่ตกใจ

"แม่ค่ะวันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ แม่ปลุกหนูทําไม"ชั้นถามแต่แม่กลับมีสีหน้าตกใจพร้อมพูดอย่างร้อนรนว่า

"ลาย...ลายน์เลน่าตายแล้วลูก"แม่พูดจากนั้นแม่ก็ร้องไห้โฮออกมา โดยมีพ่อปลอบใจ คําขอนั้น เป็นจริงสินะ...

"ลูกจ๋า แม่มีเรื่องจะขอโทษ"แม่พูดแล้วนั่งลงข้างเตียง ชั้นมองแม่อย่างงงๆอีกที
"ตอนแม่เข้าห้องของลายน์เลน่า แม่ไปเจอบันทึกของเธอ เธอทําผิดไว้มากมาย แต่แม่ยังรักเธออยู่ เรามาจัดงานศพให้ลายน์เลน่าเถอะนะลูก"แม่พูดพลางกุมมือชั้นไว้

"ค่ะแม่"ทุกอย่าง...จะเหมือนเดิม.......



_________

คุณเสนอ...เราสนอง....