Devil Email ปีศาจสั่งตาย

ชื่อผู้ขอร้อง :: บาเล่ย์ จูเรียล

ชื่อผู้ที่จะให้ฆ่า :: ฮาน่า มาซิน

เหตุการณ์ :: ฮาน่ามันชอบแกล้งชั้นตั้งแต่ยังเด็ก ๆ ! จนชั้นโตขึ้นมาได้อายุ 14 ปีแล้วมันก็ตาม รังแกชั้นไม่หยุดจนวันหนึ่ง !

ฮาน่ามันหยิบคัดเตอร์ขึ้นมากรีดที่แขนและขาของชั้น จนเป็นรอย ! และที่ร้ายแรงกว่านั้น มันยังไม่พอมันเอาคัดเตอร์อันเดิมมาปาใส่ชั้นที่กำลังจะวิ่งหนี

คัดเตอร์ปักเข้าที่กลางหลังของชั้น แล้วมันก็ยืนแสยะยิ้มและหัวเราะไม่หยุด ! แล้วก็วิ่งหนีไปไม่พาชั้นไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็มีเพื่อนสนิทของชั้นมาพบ

จึงพาชั้นส่งโรงพยาบาล

"กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"

"ตุบ!"เสียงชั้นเอามือไปตบนาฬิกาเองแหละ วันนี้วันจันทร์ขี้เกียจตื่นจริงๆ ชิ! ชั้นลุกจากที่นอนแล้วอาบนํ้าทําผมให้เรียบร้อย ชั้นหยิบกระเป๋าเงินสีแดง กระเป๋านักเรียนสีแดง อะไรๆก็เป็นสีแดง!

"ไปโรงเรียนแล้วนะค่ะ"ชั้นตะโกนบอกแม่ กลัวว่าแม่จะนึกว่าชั้นหายไปใหน

"จ้า ตั้งใจเรียนเดินทางปลอดภัยนะลูก" แล้วชั้นก็วิ่งออกไป...

"ซ่าาาาาาาา" อ๋อ เสียงรถมันวิ่งเหยียบนํ้าบนพื้นถนนน่ะ! ดีนะโดนชั้นิดเดียวแต่ดูจากทะเบียนรถนี่คงเป็นของ....ฮาน่าแน่ๆเลย! เหอะชั้นเกลียดยัยบ้านี่มาตั้งแต่ใหนแต่ไรแล้ว แกล้งชั้นตลอด มีความแค้นอะไรนะ

แล้วก็มาถึงโรงเรียน ชิชะ ดีนะเสื้อไม่ค่อยเปียกไม่งั้นชั้นจะเป็นปอดบวมตายซะก่อน

"หวัดดียัยบาเล่ย์ ไปเล่นนํ้าบนพื้นถนนมาเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆ" เล่นบ้านแป๊ะแกดิ ปาก_มาจริงวุ้ย และเพื่อความสะใจเลยสะกิดเพื่อนข้างๆของชั้นแล้วพูดว่า...

"นี่ได้ยินเสียงหมาหอนป่ะ ชั้นได้ยินแว่วๆ"หลังที่ชั้นพูดจบประโยคนี้ ยัยฮาน่าโกรรธจนตัวสั่น ชั้นเดินหนีดีกว่าไม่อยากมีดราม่า...

____________________________________________________________________________________________________________________

ตอนเย็น...

ขณะที่ชั้นเดินกลับบ้านอยู่ เหมือนมีใครเดินตามหลังชั้นเลย แต่เมื่อชั้นหันหลังไปดู กลับพบความว่างเปล่า...

"คิดไปเองมั้ง"ก่อนที่ชั้นจะเดินไปต่อ ทางกลับบ้านชั้นค่อนข้างจะเปลี่ยวหน่อย ไฟก็ติดๆดับๆ แต่ชั้นก็ชินซะแล้ว

"ฟิ้ว~"เสียงวัตถุบางอย่างบินผ่านหน้าชั้นไปมันคืออะไรกัน

"ฉึก"มีดนี่นา ใครปามีดมากันนะ ชั้นหันหลังไปดู คนที่ชั้นพบคือ....ฮาน่า!

"ฮาน่าเธอมาทําอะไรที่นี่"

"มาฆ่าเธอไง!"ฮาน่าพูดแล้วหยิบคัตเตอร์วิ่งมาทางชั้น วิ่ง ชั้นต้องวิ่ง!

"จะไปใหน หยุดเดี๋ยวนี้นะ วันนี้เธอตายย!!!!!!!!!!!!"

หยุดให้เธอฆ่านะสิ ชั้นวิ่งไปเรื่อยๆ และเริ่มหยุด ขางหน้าทางตันนี่!

"อย่าเข้ามานะ"ชั้นพูดแต่ฮาน่าไม่หยุดกลับเดินเข้าเรื่อยๆ และชั้นก็สังเกตเห็นมีคนเดินตามฮาน่ามาอีก 3-4คน เป็นผู้ชาย

"จับมันมัดไว้"ฮาน่าสั่งคนพวกนั้น แต่ชั้นพยายามดิ้น แต่ผู้หญิง1คน จะสู้แรงผู้ชาย3-4คนได้ยังไง

"กรี้ดดดด"หวังว่าแถวนี้คงจะมีคนได้ยินเสียงกรี้ดของชั้นนะ

"เอาสก๊อตเทปปิดปากมัน"แล้วผู้ชายก็เอาสก๊อตเทปมาปิดปากชั้นอีก ไม่มีทางหนีแล้ว พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยหนูด้วย

"หึ เธอทําอะไรกับชั้นไว้แสบมากนะ เธอเอาทุกอย่างในชีวิตชั้นไป เวลาสอบ เธอมักได้ที่1 และชั้นมักได้ที่2 เพื่อนของชั้นเธอก็เอาไป ถ้าไม่มีเธอทุกอย่างคงดีขึ้น..."

"ตายซะเถอะ!"พอฮาน่าพูดจบก็เอาคัตเตอร์กรีดแขนของชั้น

"อื้อ.."เจ็บจะตายอยู่แล้ว ฮือๆ

"เป็นไง เจ็บใหมละ แต่ที่เธอทํากับชั้นมันเจ็บกว่านี้!"ฮาน่าเริ่มเอามีดกรีดขาให้เป็นรอยยาว

"แก้เชือกมันออก"ผู้ชายคนนึงวิ่งเข้ามาแก้เชือกให้ชั้น ฮาน่าเอาคัตเตอร์กรีดไหล่ของชั้นเต็มแรง เลือดสีแดงสดไหลออกมาเต็มไปหมด ตาชั้นเริ่มพร่ามัว เพราะเสียเลือดเยอะไป

"เอาสก๊อตเทปออกชั้นจะกรีดปากมันซะ"ระหว่างที่ฮาน่ากําลังหันหน้าไปสั่งลูกน้อง ชั้นเริ่มลุกขึ้นและวิ่งหนี

"มันหนีไปแล้วไปจับมันซะ!"ชั้นวิ่งไม่ไหวแล้ว ทนอีกนิดนะ

"อย่าหวังว่าจะหนีได้ตลอดนะ"ฮาน่าปามีดคัตเตอร์ใส่ชั้น และมันปักกลางหลังชั้นจังๆ

"โอ้ยย"ชั้นทรุดตัวลง เจ็บไปหมดทั้งตัวเลย

"บาเล่ย์!!!"เสีงของเอิร์ธดังขึ้นเขาคงผ่านมาพอดี

"เป็นอะไรน่ะบาเล่ย์ทําไมแผลเต็มตัวอย่างนี้!"ชั้นอยากพูดแต่ขยับปากไม่ได้เลย ฮาน่าคงหนีไปแล้วสินะ แล้วสติของชั้นก็ดับวูบไป...

_____________________________________________________________________________________________________________

ณ โรงพยาบาล

ชั้นค่อยๆลืมตาขึ้น รอบๆข้างเป็นสีขาว มีคนหนึ่งคนนอนฟุบอยู่ข้างเตียงของชั้น

"แม่ค่ะแม่"ชั้นสะกิดแม่ที่นอนอยู่ข้างๆ

"บาเลย์ลูกปลอดภัยแล้ว"แม่พูดแล้วกอดชั้น

"ลูกเสียเลือดเยอะมาก ถ้าเอิร์ธไม่ไปเจอลูก แม่ก็ไม่รู้ว่าลูกจะเป็นยังไง"

"หนูขอโทษนะค่ะแม่ที่ทําให้เป็นห่วง"

"ลูกปลอดภัยแม่ก็ดีใจแล้ว"ชั้นยิ้มให้แม่ แต่ตอนนี้ชั้นเจ็บหลังมากๆเลย

"บาเล่ย์ตื่นแล้วเหรอครับ"เอิร์ธเปิดประตูเข้ามาในห้อง

"จ๊ะ บาเลย์ตื่นแล้ว งั้นแม่ไปก่อนนะ อยู่คุยกับเอิร์ธนะลูก"แม่ลุกจากข้างๆเตียงแล้วเดินไปตรงประตู

"บายค่ะแม่"แล้วแม่ก็เดินออกไป

"บาเลย์ไม่เป็นไรใช่ไหม เอิร์ธห่วงบาเลย์แถบแย่"เอิร์ธพูดแล้วถอนหายใจ

"ชั้นยังเจ็บหลังอยู่เลย เดี๋ยวก็คงหาย"

"อืม งั้นเอิร์ธไปแล้วนะ บาย"

"บาย"ชั้นโบกมือให่เอิร์ธ ก่อนจะหยิบโน๊ตบุค ข้างเตียงมาเล่นเกมแก้เซ็ง พอชั้นเข้าgoogleก็เจอกับเว็บสะดุดตา

"Emailสั่งตายงั้นเหรอ"

"น่าสนใจแหะ เข้าไปดูดีกว่า"ใส่ชื่อที่ต้องการฆ่าเหรอ...มันจะเป็นจริงรึเปล่านะ...ลองเขียนดูดีกว่า

ชื่อผู้ขอร้อง :: บาเล่ย์ จูเรียล

ชื่อผู้ที่จะให้ฆ่า :: ฮาน่า มาซิน

เหตุการณ์ :: ฮาน่ามันชอบแกล้งชั้นตั้งแต่ยังเด็ก ๆ ! จนชั้นโตขึ้นมาได้อายุ 14 ปีแล้วมันก็ตาม รังแกชั้นไม่หยุดจนวันหนึ่ง !

ฮาน่ามันหยิบคัดเตอร์ขึ้นมากรีดที่แขนและขาของชั้น จนเป็นรอย ! และที่ร้ายแรงกว่านั้น มันยังไม่พอมันเอาคัดเตอร์อันเดิมมาปาใส่ชั้นที่กำลังจะวิ่งหนี

คัดเตอร์ปักเข้าที่กลางหลังของชั้น แล้วมันก็ยืนแสยะยิ้มและหัวเราะไม่หยุด ! แล้วก็วิ่งหนีไปไม่พาชั้นไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็มีเพื่อนสนิทของชั้นมาพบ

จึงพาชั้นส่งโรงพยาบาล

"เสร็จและ นอนดีกว่า มันจะเป็นจริงรึเปล่านะ.."

_______________________________________________________________________________________________________

"ติ๊งต่อง"เสียงเตือนว่ามีEmailเข้ามา

"แองเจล่าไปดูemailหน่อยสิ"เสียงเจ้าหญิงพูด

"หืมคําขอหน้าสนใจดีนี่นา ชั้นขอจัดการก็แล้วกัน ฮิๆ"แล้วแองเจล่าก็หายไปเลย

"จริงๆเลย เฮ้อ"

________________________________________________________________________________________________________

ณ บ้านฮาน่า

"เจ็บใจนัก มีคนขวางซะได้"เสียงฮาน่าบ่นอุบอิบกับชายทั้ง4คน

"หึหึ ขอให้เธอได้ลิ้มรสของความเจ็บปวดซะหน่อยนะ"เสียงแองเจล่าพูดกับตัวเองเบาๆ

"เวทควบคุมจิตใจ"แองเจล่าร่ายเวทให้กับผู้ชายทั้ง4คน

"นี่พวกนายจะทําอะไรน่ะ"ชายทั้ง4ไม่พูดอะไร เอาเชือกมัดฮาน่าแล้วเอามีดแทงไม่ยั้ง

"กรี้ดดดดดดด"แล้วฮาน่าก็ตายคาที่(ดูมัน = =)

"ภารกิจเสร็จสิ้น"

________________________________________________________________________________________________________________________________

"หือนี่ข่าวอะไรเนี่ย"บาเล่ย์หยิบหนังสือพิมพ์ประจําวันขึ้นมาอ่าน

'เด็กสาวถูกผู้ชายเอามีดแทงตายและทําอนาจาร'

"คําขอนั่น...เป็นจริงสินะ"บาเลย์วางหนังสือพิมพ์ข้างเตียงและทานอาหารเช้าต่อ

________________________________________________________________________________________________________________________________